- infandus
- in-fandus, a, um, adj., unspeakable, unutterable, unheard of, unnatural, shocking, abominable (class.):
res crudelis, infanda,
Cic. de Or. 2, 79, 322:impurum atque infandum corpus,
id. Sest. 55, 117:epulae,
i. e. of human flesh, Liv. 23, 5 fin.:dolor,
Verg. A. 2, 3:amor,
id. ib. 4, 85:labores,
id. ib. 1, 597:bellum,
id. ib. 7, 583:mors,
id. ib. 10, 673:dies,
id. ib. 2, 132:Cyclopes,
id. ib. 3, 644:stuprum,
Liv. 1, 59, 8:caedes,
id. 4, 32, 12; 29, 8, 8; Plin. 28, 7, 23, § 77.— In the neutr. plur. absol.:infanda furens,
Verg. A. 8, 489: jam fero infandissima, Varus ap. Quint. 3, 8, 45.—In the neutr. as exclamation:navibus, infandum! amissis,
oh, woe unutterable, Verg. A. 1, 251; so,infandum! sistunt amnes,
id. G. 1, 479.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.